Uit de nieuwskeuken van Seven: terug van vakantie

Beste lezers,

Dan zit je na ongeveer 6 weken frisse buitenlucht dus plots weer achter je pc de achterstallige mails door te nemen, inventariseer je de geleden zomerse financiële schade, draait de wasmachine op volle toeren en deponeer je alle campingartikelen weer op de plaats waar ze minimaal een jaar lang stof mogen gaan vergaren. Nog 1 of 2 dagen en het langzaam opgebouwde vakantiegevoel is vakkundig op de vlucht gejaagd en keert slechts als slap aftreksel terug bij het bekijken van de gemaakte foto’s.

Na de vakantie! We vatten de koe bij de horens. Gedaan met het geleuter, Ordnung muss sein. Vakantie is leuk, maar weer thuis zijn is ook wel lekker. Vooral als je ziet dat er niks veranderd is. De mooie zomer is nog niet voorbij, maar de zorgeloze vakantietijd is gedaan. Vanaf maandag terug op tijd naar bed, opstaan , eten rond hetzelfde uur, kortom een geregeld leven. Werkende mama’s kruipen opnieuw in een strak geplande werkdag,houden stipte werkvergaderingen zonder blabla, zorgen voor een inbox-zero aan het einde van de dag en haasten zich ’s avonds op tijd thuis te zijn om een potje te koken. Leve het nieuwe schooljaar, leve de sleur.

Dat het hoogzomer is geweest -incluis af en toe een hittegolf-, heb ik makkelijk kunnen vaststellen  door te scrollen en te klikken op sociale media. Ofwel zag ik een selfie van een – mij in real life onbekende -halfnaakte vriend(in) op een festivalweide of in een stadscentrum met het obligatoire pintje in de vrije hand, zonnebril op de neus en hip hoedje op de bol meebrullend met de muziek ofwel een foto van glimmende teentjes in een decor van zon, zee en strand, ondertussen gekend als de teenfie. Met een stormvloed aan ‘likes’ als gevolg. De uitzondering zal de regel wel bevestigen maar de gemiddelde Vlaming of Belg steekt het niet onder stoelen of banken best wel fier te zijn tijdens de zomermaanden te lijden aan  festivalitis. Dus laat hij of zij tijdelijk alle teugels los en geniet zelden met mate maar meestal wel met volle teugen. ‘Fuck it’ lijken de meesten onder ons te denken wanneer ze zo rood als een kreeft zijn dat het induwen van een vinger op dat pijnlijke hete lijf minutenlang een witte stip achterlaat of uit het bed rollen met een kater van jewelste waarbij elk haartje op die verbrande kop pijn doet. Als de vakantie erop zit, worden we immers opnieuw maandenlang in de dagdagelijkse sleur van het ‘moeten’ gedwongen. Ordnung muss sein. Vakantie 2019 zal voor mij nog lang deze zijn waarin ik op een marktje een automatische uiensnijder had gekocht. De man op de markt deed het nog zo handig voor: zonder knoeien en tranen, binnen drie seconde gesneden uitjes. Eenmaal thuis zat ik al scheldend een ui te prakken en vroeg ik mij af  waarom ik dat helse apparaat ooit gekocht heb. Ach, er zijn ergere dingen. Mijn buurman was in Disneyland Paris. Hij stond er in één van -de niet te tellen- winkeltjes waar je alles kan kopen met het Disney logo erop. Bekers, sjaals, beeldjes, lijstjes, snoep, pennen, sleutelhangers en ga zo maar door. Hij had er zijn ogen uit gekeken. In zijn winkelmandje een beeldje van 15 euro, handschoenen van 10 euro en een sleutelhanger van 8 euro en nog wat andere nutteloze rotzooi…Hij had niet naar de  prijskaartjes gekeken en eenmaal bij de kassa gekomen, vond hij de 55 euro op het schermpje dan ook helemaal niet veel. Lekker boeiend, hij was  in Parijs! Wat maakt het uit wat het kost. Eenmaal terug had hij zijn nieuwe aankopen nog eens goed bekeken en zich afgevraagd wat hem  in hemelsnaam bezielde om een sleutelhanger van Goofy te kopen van 8 euro. Halloooo, 8 euro!!! Nu ja, mijn automatische uiensnijder kostte minder. Ordnung muss sein.

Dus komt er opnieuw een wekelijkse zaterdagse column en zal ik komende maandag -+terwijl ik geniet van een derde tas koffie- weer scholieren zien passeren langs mijn raam,  babbel-babbel, lachend, plagend, rugzakje vol nieuwe schriftjes en nieuwe stiftjes, welgezind en vol goede moed. Begin september. 

Tot meer lees volgende week,

Seven.