Istanbul, de stad die nooit tot rust komt

Ferre en zijn grootouders Ria en Erik zijn donderdag zijn op hun tocht naar de VN-klimaatconferentie in Bakoe, Azerbeidzja, aangekomen in Istanbul, Turkije. Ze hebben al onmiddellijk hun vuurdoop gekregen in deze stad van 15 miljoen inwoners.

Hun kennismaking met deze metropool begon met een helse taxirit naar hun hotelletje in het centrum van de stad. Grootmoeder Ria vertelt: “De taxichauffeur zwierde tegen 100 km/uur van baanvak naar baanvak, intussen druk tokkelend op zijn GSM. Toen Ferre misselijk werd, is hij even gestopt om hem wat te laten bekomen. Daarna reed hij iets rustiger tussen het wriemelende verkeer in de smalle straatjes van het centrum. Het was net als in een film…maar mijlenver van CO2-neutraliteit.” Het uitzicht vanuit hun kamer maakte alles goed: zicht op de Bosporus, de zeestraat die de grens vormt tussen Europa en Azië.

Vrijdag is een dag om nog wat nieuws te volgen over COP29 en zelf ook wat nieuwtjes naar het thuisfront te sturen. En dan trekken ze de stad in. Istanbul is een stad met een rijke geschiedenis. Zij was in een ver verleden onder de naam Constantinopel de hoofdstad van het Byzantijnse Rijk. Daarna werd ze de hoofdstad van het Ottomaanse rijk. En verder zullen Erik en Ria het programma van Ferre in Bakoe nog wat verfijnen. Ria: “De kunst om een conferentie als de COP efficiënt en effectief te overleven, is door een aantal doelen te stellen  en je daar zoveel mogelijk aan te houden, om niet verloren te lopen. Dat gaan wij ook proberen te doen…” Zaterdag is het dan zover, dan komen ze in Bakoe aan.

Foto’s: Ferre volgt het nieuws over de COP29