Lutgarde Paulissen neemt afscheid van haar volkstuintjes

Na twintig jaar aan het roer te hebben gestaan van vzw Volkstuinen Deurne, neemt Lutgarde Paulissen afscheid van haar volkstuintjes.

In 2004 werden de volkstuintjes in Deurne in een nieuwe structuur gegoten. Voortaan gingen zij verder als een ‘vereniging zonder winstoogmerk’ met een eigen bestuur. Lutgarde Paulissen, die zelf een tuintje had, nam vanaf deze start deel aan het beheer,  de eerste 6 jaren als penningmeester en vanaf 2010 als voorzitster. In die periode heeft ze verschillende districtsburgemeesters en districtssecretarissen zien voorbijgaan. Paulissen lacht: “Vier burgemeesters en drie secretarissen en dan ook nog enkele schepenen.” De vzw heeft de verantwoordelijkheid over 540 tuintjes. Paulissen voegt er aan toe: “Daar gaan er helaas 75 van verdwijnen door de oosterweelwerken.”

Tijdens haar voorzitterschap heeft de organisatie enkele belangrijke ingrepen uitgevoerd. Lutgarde Paulissen: “We hebben de oude Boterlaarsite moeten ontruimen en de tuintjes overhevelen naar de nieuwe site Silsburg, goed voor 198 veldjes. En we hebben ook site Drakenhof moeten reorganiseren. Daar ging het om 238 tuintjes. Dat waren geen gemakkelijke klussen. Hobbyboeren nemen niet graag afscheid van hun lapje grond dat doordrenkt is met hun zweet en toewijding. Dat heeft veel gepalaver gevraagd. Maar ik heb mij telkens weer empathisch opgesteld.”

Nu geeft de voorzitster de fakkel door. Dat is niet vanzelfsprekend want voor Lutgarde Paulissen zijn de volkstuinen haar vierde kind. Er zijn echter drie redenen die haar uiteindelijk hebben geholpen om deze beslissing te nemen. Paulissen: “Ik heb op persoonlijk vlak een heel moeilijk jaar achter de rug. Vervolgens wil de stad een nieuw beheerovereenkomst met de vzw’s afsluiten, nadat we ook al een nieuw reglement hadden ingevoerd. Maar dat betekent meer administratie, meer beheerwerken en meer kosten. Dat kunnen wij niet aan. Uiteindelijk zijn wij ook maar vrijwilligers. En tenslotte word ik 70 jaar dit jaar.” De ontslagnemende voorzitster besluit: “Ik hoop dat de volkstuinen kunnen blijven bestaan.”