Stenen poetsen ondanks oorlog in Gaza
Vandaag poetsten mensen doorheen de stad de ‘struikelstenen’ die her en der in de stoepen zijn gelegd. Al gebeurde het deze keer zeker niet routinematig.
Struikelstenen zijn herinneringsstenen die voor huizen worden gelegd waar Joodse mensen of weerstanders door de nazi’s zijn gedeporteerd naar vernietigingskampen. Die stenen kregen vandaag een schoonmaakbeurt omdat op 27 januari 1945 Auschwitz werd bevrijd. De dag is door de Verenigde Naties uitgeroepen tot ‘Internationale dag voor de herdenking van de slachtoffers van de Holocaust’.
Maar de poetsers zijn niet blind voor wat er zich momenteel afspeelt in Israël en de Palestijnse gebieden. Het is voor hen plots zo onwezenlijk dat de nazaten van de slachtoffers van weleer nu daders zouden zijn geworden. Een van de poetsers, Cath Joos, vond een antwoord bij de Palestijnse schrijfster en vredesactiviste Dina Awwad-Srour. Cath Joos: “Zij zegt dat het haar helpt om het Palestijns/Israëlische conflict vanuit een breder perspectief te bekijken dan alleen zwart-wit of goed en kwaad. Ze zegt ook dat ze heeft geleerd om vragen te stellen en de antwoorden in haarzelf te zoeken. Zij leerde om de mens in elke Israëlische soldaat te zien. Zij kreeg een dieper begrip van hoe oorlog een systeem is dat jonge mannen misbruikt.”
Cath Joos besluit: “Laten we zorg dragen voor elk steen, laten we zorg dragen voor vrede en democratie.”
Ik begrijp de redenering, maar ze is niet juist. Wat er nu in Gaza gebeurt, is niet door wat de nazaten van de slachtoffers van WOII doen, maar van wat de bewindvoerders in de staat Israel doen. Er zijn veel nazaten van de slachtoffers van WOII Die ook niet achter de genocide in Gaza staan … . Er is een verschil tussen ‘joden’ en de ‘israelische staat’.