Een olifant in de kamer

Op vrijdag 22 september passeerde Grootouders voor het Klimaat in de Arteveldestad. Met de actie ‘Halen we het nog ? Alles te verliezen, behalve tijd’, roepen de deelnemers alle regeringsleiders op tot meer engagement in de klimaatcrisis. Ze trekken naar vijf provinciehoofdsteden en Brussel. En deze keer was Gent aan de beurt.

De Gentse afdeling van GvhK had een interessant programma uitgewerkt met veldbezoekjes en gesprekken. De verplaatsingen gebeurde per fiets en de karavaan trok niet onopgemerkt doorheen de stad. De eerste stop was op bioboerderij Goedinge. Boer Maarten Cools gaf de nodige uitleg: “We zijn een CSA-boerderij (Nvdr: Community shared agriculture of een samenwerking tussen boer en burgers.) De mensen betalen op voorhand en komen ofwel zelf oogsten, ofwel een samengesteld pakket afhalen.” De boer weet dat hij een inkomen heeft en kan daarom diverser telen. Die diversiteit van teelten zorgt voor veerkracht. Maarten Cools: “Planten met veerkracht zijn sterker. Wat we trouwens ook niet meer doen is ploegen. Dat verandert de samenstelling van de bodem En een aantal bedden zaaien we in met groenbemesters.”

Onder de grootouders bevond zich ook Louis De Bruyn, oud-docent lerarenopleiding land- en tuinbouw en oud-leraar van de jonge boer: “Je kan als landbouwer twee keuzes maken. Je boert op de traditionele manier. Of je kiest voor een agro-ecologisch systeem. Je werkt dan aan de bodemvruchtbaarheid. Planten hebben stikstof nodig. Je kan dat bezorgen via groenbemesters die de stikstof uit de lucht fixeren en bovendien kan je door gewassen te wisselen de bodem tot rust laten komen. En er is trouwens nog een derde effect bij groenbemesting: het voeden van het bodemleven.”

Buren creëren een energiecoöperatie

De karavaan trok zich weer op gang en belandde bij Energent, een burgercoöperatie voor hernieuwbare energie en energie-efficiëntie. Ann Van Hemeldonck en John Van Daele praatten met veel passie over de energiecoöperatie, opgericht door buren. De coöperatie heeft verschillende poten. Ten eerste: Investeren in hernieuwbare energieprojecten, zoals zonnepanelen, windturbines en hernieuwbare warmte. Ten tweede: mensen interesseren in de omslag naar meer energiezuinige woningen door energiediensten aan te bieden aan burgers, zoals groepsaankopen en wijkrenovatieprojecten. Ten derde: bijdragen aan innovatieprojecten rond de toekomst van hernieuwbare energie. Ann Van Hemeldonck voegde er nog aan toe: “Op vijf jaar tijd hebben wij 7000 ton CO2 kunnen vermijden.” Meer info: www.energent.be

Dan ging het vliegensvlug naar De Spore, een cohousingproject. An Colle en Jema Demeyer schetste het portret van dit project. De plek waar ze nu wonen was langgeleden een onderdeel van de Sint Baafsabdij. Daarna gaf de plek onderdak aan een textielfabriek en nog wat later aan een ketelatelier. Nu is het een samenwoonproject. Daar is veel bloed, zweet en tranen aan vooraf gegaan. An Colle: “We hebben veel vergaderd en hebben al snel een masterplan opgesteld. Er moesten keuzes worden gemaakt en werkzaamheden uitgevoerd. En na de Casco+ oplevering moesten de appartementen verder worden afgewerkt.”

Ontvangst op het stadshuis

De dag werd afgerond met een ontvangst door Tine Heyse, schepen van milieu en klimaat, op het stadhuis. Dirk Tonnard van GvhK sprak een woordje: “Het was een horrorzomer. En toch verwittigen wetenschappers ons al jaren, onze CO2-verslaving is een ramp. Klimaatnegationisten ontkennen, zelfs onze Vlaamse minister bestempelt ons klimaathysterisch te zijn. Politici staan op de rem.” Dirk Tonnard eindigde met positieve woorden: “We moeten de handen in elkaar slaan met de lokale besturen. En als er niemand nog geeft voor de generatie die nu wordt geboren, dan zullen wij daar staan.”

Schepen Tine Heyse gaf een antwoord: “Het lokaal niveau heeft een belangrijke rol te spelen maar kan het niet alleen want we hebben niet alle hefbomen in handen. Maar nu we hier samen staan, kan ik het niet anders dan over de onzichtbare olifant in de kamer te hebben: Arcelor Mittal, misschien wel de grootste CO2-vervuiler in Vlaanderen. Maar gesprekken zijn bezig. En deze keer heb ik het gevoelen dat er beweging komt in de zaak.”