Maak van Deurne geen ‘wij-zij verhaal’

Mimit Marchouh heeft de voorbije dagen met veel aandacht de berichtgeving over de conflicten op het Wim Saerensplein gelezen. En die vond hij duidelijk ondermaats.

“Dat is niet de eerste keer dat dit gebeurt.” vertelt Mimit Marchouh: “Als er problemen zijn waarbij jongeren zijn betrokken, zeker als ze een migratieachtergrond hebben, dan krijg je vaak een ongenuanceerd verhaal dat vertrekt vanuit het standpunt van een betrokken groep. En dat zijn niet de jongeren.” Marchouh ergert zich ook mateloos dat de bazin van café Daniël’s waarvan het cliënteel zich niet onbetuigd liet in de ruzie op het plein zich presenteert als de onschuld zelf: “De vrouw beweert dat ze politiek neutraal is maar ze poseert op een foto met een aantal mandatarissen van het Vlaams Belang. En dat is een partij die teert op samenlevingsconflicten.”

Jongeren hebben activiteiten nodig

Mimit Marchouh is zelf naar het plein getrokken om te gaan praten met de jongeren. Zijn besluit is dat de jongeren daar niet aan hun lot mogen worden overgelaten. Marchouh: “Die jongeren hebben activiteiten nodig. Maar er is geen aanbod, dus hangen ze maar wat rond. Er moet in de eerste plaats toezicht komen. Dat zou kunnen door een buurtcoach op het plein te zetten en samen te werken met buurtouders die regelmatig langslopen. Ook de politie kan hier een taak spelen op voorwaarde dat zij niet enkel repressief optreedt. Preventief werken is evenzeer belangrijk.” De man vindt eveneens dat er veel meer aandacht moet gaan naar het onderwijs en werk voor deze jongeren. Marchouh: “Schooluitval moet worden tegengegaan. Eigenlijk hebben deze jongeren rolmodellen nodig, waaraan ze zich kunnen spiegelen.”

Mensen dagen jongeren uit

De sociaal bewogen man pleit ook om jongerenwerkers flexibel in te zetten, op het moment dat het nodig is. Die kunnen samenwerken met buurtouders of toezichtouders die een bemiddelende rol kunnen opnemen. Marchouh: “Zij kunnen jongeren intomen als ze worden geprovoceerd. Want ook dat gebeurt daar op dat plein. Cafégangers die hun middenvinger opsteken. Een auto die stationair blijft draaien zodat de gassen de jongeren hinderen,… De krantenartikelen vermeldden het amper in twee lijnen, maar bij de ruzie waarbij stenen werden gegooid, hield de politie een aantal mensen aan voor openbare dronkenschap. Toch ging alle verontwaardiging naar de met ‘stenen gooiende’ jongeren.”

Wij tegen zij

Marchouh zucht diep: “Die wij-zij verdeling is moeilijk te doorbreken. Dat zit in onze hoofden ingebakken. Nochtans zijn al die jongeren de volwassenen van morgen. Zij zijn de toekomstige ambtenaren, verplegers, onderwijzers, trambestuurders, bestuurders, politici, enz…. Deze stad heeft er alle belang bij dat ze op een volwaardige manier worden begeleid en dat ze hun plaats vinden in de gemeenschap. En niet dat ze zich gaan afkeren van de samenleving. Helaas springen de media maar al te graag op zulke conflicten en zien ze vooral de extreme standpunten.” De man is niet te beroerd om ook de hand in eigen boezem te steken: “Ook de moslimgemeenschap moet een tandje bijzetten. Jongeren worden nauwelijks aangepakt. De meeste ouders gaan ervan uit dat als hun kinderen ouder worden, de problemen zullen verdwijnen.”