Uit de nieuwskeuken van Seven: Valentijn
Beste lezers,
We zwaaien januari langzaam uit. De laatste solden leggen de laatste afgeprijsde loodjes en de hele commerciële maatschappij bereidt zich voor op Valentijnsdag. Het is zaterdagochtend en bij een tas koffie moet ik denken aan de oorsprong van deze liefdevolle datum.
Nog even en scholen komen spontaan met roosjes acties, in boekhandels barst het van de roze gekleurde kaarten overgoten met hartjes en liefdesverklaringen.
In elke winkel kan je makkelijk slagen voor een reep chocolade in een leuke wikkel of een knuffelbeer met een hartje waar ‘I love you’ in zilveren letters op geborduurd staat.
Anno 2022 kun je niet meer om Valentijnsdag heen. Of je deze dag nu benut om je vriend of vriendin een keertje extra te verwennen of je de dag spendeert met een reep chocolade, pyjama broek, dikke trui en liters koffie voor de televisie, het maakt niet uit.
Valentijnsdag komt eraan en de winkels spelen hier altijd perfect op in.
Maar waar komt Valentijnsdag vandaan? We weten het niet precies, maar na hier en daar wat research gedaan te hebben kwam ik op de volgende verhalen uit.
- De legende van priester Valentinus
In de derde eeuw na Christus leefde in Rome een priester genaamd, je raadt het al, Valentinus. Het was een zeer goede man die dingen voor de zieken en de armen deed. Zo genas hij ook de stadhoudersdochter. De keizer van die tijd, Claudius II, had het verboden voor soldaten om te trouwen. Dit zou hun strijdlust op het slagveld belemmeren, ze zouden namelijk minder graag sterven voor hun land als er een vrouw thuis op hen zat te wachten. Priester Valentinus geloofde echter in de romantische gedachten dat liefde alles overwon en trouwde deze soldaten in het geheim voor de kerk. Je kan al raden dat Keizer Claudius II dit niet zo rooskleurig zag als de goede man Valentinus en hij werd daarom op 14 februari in het jaar 270 gemarteld en gedood. Hij liet echter wel een briefje achter voor de dochter van de stadhouder, ondertekend met ‘Jouw Valentijn’. Jammer genoeg zijn geen controleerbare gegevens over de sterfdatum van priester Valentinus waardoor dit verhaal toch écht een legende is. - Het Lupercalia feest
Op 14 februari werd er echter nog iets gevierd, het was een van de oudste Romeinse feesten. Namelijk het Lupercalia feest. Lupercus was de god van de schaapsherders en Lupa was de wolvin die Romelus en Remus opvoedde. Volgens geschriften werd aan het begin van dit feest één hond en twee geiten geofferd. Van de geitenhuiden werden vervolgens riemen gemaakt. Met deze riemen gingen een aantal jonge mannen, hou je vast, naakt door de straten rennen. Erg romantisch was het echter niet, ze sloegen namelijk met de riemen vrouwen die aan de zijkanten van de straten stonden. Als je met zo’n geitenriem geslagen werd, zou je namelijk zwanger worden en indien je dat al was, zou de bevalling goed verlopen. Hier kwamen verder geen liefdesverklaringen, kaarten of chocolaatjes aan te pas en ook hiervan wordt gedacht dat het verhaal later bij het feest verzonnen is. - Juno’s loting
Juno is de godin van de feesten, daarnaast diende ze als beschermgodin voor het huwelijk en de vrouw. Op 14 februari werd er een loting gehouden ter ere van haar. Bij deze loting werd er een naam van een jongen en een meisje getrokken en deze werden dan aan elkaar gekoppeld. Ook hier is niet met zekerheid te zeggen of dit verhaal op waarheid berust. Naast deze drie legendes kun je op het internet nog veel meer vinden over de oorsprong van de dag van de liefde. Het ene nog romantischer dan het andere maar allemaal hebben ze, hoe klein dan ook, een link met de 14 februari die we nu kennen. En ook al heb je geen date, prijs jezelf toch maar gelukkig. Had je duizenden jaren geleden geleefd, dan werd je geslagen met een riem en moest je daar nog tevreden mee zijn ook. Of je werd opeens gekoppeld aan een jongen die je écht niet zag zitten. Dan zit ik toch liever met een tas koffie en een aantal seizoenen ‘Thuis’ op de zetel.
Persoonlijk is het voor mij elke dag Valentijnsdag.
Ik lees het jullie denken: ’t is een slijmbal, die Seven. Maar vraag het aan maar aan mijn lief. Die wordt er ook zo nu en dan gek van dat ik steeds met verrassingen kom om onze liefde te benadrukken.
Het is nu niet dat ik op vijf velletjes A4 haar verschillende lichaamsvormen (kunstwerkjes overigens).zou neerpennen en vervolgens alles stiekem in haar brooddoos zou stoppen.
Neen, graag zien uit zich in kleine dingen.
Cliché, ik weet het maar ik ben creatief. (al schrijf ik het hier zelf)
Voor mij is het 365 (of soms 366)x Valentijnsdag.
Wist u trouwens dat de oorsprong van Valentijnsdag niets met liefde, maar alles met perversie en lust te maken had?
De Romeinen hielden op 14 februari een feestje ter ere van de Godin van de liefde en van de vrouw. In twee enorme kisten werden papiertjes met daarop geschreven de namen van jongens (in de ene kist) en van meisjes (in de andere kist) gestopt. Vervolgens werd er een tombola gehouden. Wie trok wie? Daarna was het verplicht vrijen met elkaar en werden er perverse seksfeesten door heel Rome gegeven.Als ik in het oude Rome had geleefd, dan had ik een groot hart en de naam van mijn geliefde op het Colosseum gebeiteld. Dan kon ik in ieder geval met een gerust hart in diezelfde locatie voor de leeuwen worden geworpen.
Da’s dus hoe en wie ik ben.
Graag tot meer lees volgende week.
Groeten, Seven
Recente reacties