Een radicale keuze voor de verschoppelingen van onze samenleving
Priester Fred Sels is overleden. Een integer en geëngageerd mens is heengegaan. Een man die een luisterend oor was voor vele zoekende mensen.
Fred Sels wordt in Vremde geboren in 1945 in een Europa dat door de Tweede Wereldoorlog is geteisterd. Hij groeit op tijdens de wederopbouw. Het is eveneens de periode dat een aparte jeugdcultuur ontstaat. Die nieuwe ideeën dringen zelfs door tot in de landelijke rand van Antwerpen. Ook figuren als Gandhi en Maarten Luther King inspireren vele mensen, onder andere de jonge man in het verre Vremde. In 1962 opent paus Johannes XXIII het tweede Vaticaans concilie (vergadering van bisschoppen). De kerk gooit als het ware de ramen open om de frisse lucht van buiten binnen te laten. De jonge Fred wordt naar eigen zeggen door dit concilie in de maag gegrepen. Enkele jaren later, in mei 1968, ontstaat een studentenrevolte in Parijs. Het protest gaat als een strovuur de wereld rond en verandert de wereld voorgoed. Fred Sels is net dan in Parijs en hij leert er de ‘Fils de la Charité’ kennen, een congregatie van priesters-arbeiders. En er zijn de bouwkampen met de Internationale Bouworde in Portugal, een straatarm land en een dictatuur. Dit alles zal hem bezielen.
Vrede, rechtvaardigheid, natuur
Op godsdienstig vlak is er een belangrijke evolutie: het ontstaan van de bevrijdingstheologie, vooral in Latijns-Amerika. De aanhangers van deze theologie nemen de situatie van de armen als uitgangspunt. Priesters gaan in wijken wonen waar arme mensen leven. Dit leidt tot engagementen in bevrijdingsbewegingen en zelfs tot gewapend verzet. Een aantal missionarissen vanuit Vlaanderen worden vermoord: Ward Capiau, Fons Stessel, Walter Voordeckers, Serge Berten. Priester Sels heeft heel veel sympathie voor deze bevrijdingstheologie. Hij volgt met veel aandacht en nog meer inzet de Noord-Zuidproblematieken. Dit samen vormt de grondslag van het verdere leven en werken van Fred Sels. Al zijn engagementen zijn hierin geworteld. Later, in de jaren ’90, houdt de Wereldraad der Kerken, een ‘conciliair proces’ voor vrede, gerechtigheid en heelheid van de schepping. Vertaald klinkt het: vrede, rechtvaardigheid en behoud van de natuur. Voor Fred Sels is dit een belangrijke stuwkracht voor zijn geloof.
Keuze voor de verschoppelingen van onze samenleving
Priester Sels begint zijn loopbaan in 1971 in de parochie ‘De Blijde Boodschap’ in de wijk Kronenburg in Deurne. In deze buurt wonen vele kwetsbare mensen. Een aantal jaren later gaat hij aan de slag als jeugdpastor in de Sint Jozefparochie in Deurne. Van 1988 tot 1998 wordt hij verantwoordelijke voor het jeugdpastoraal in het bisdom Antwerpen. Hij begeleidt de jeugdpastores in de verschillende parochies. En hij organiseert tentenkampen voor jongeren van het bisdom. In 1998 wordt hij aalmoezenier van de gevangenis in de Begijnenstraat te Antwerpen. Hij zal ook nog enkele jaren vrijwillige aalmoezenier zijn in de nieuwe gevangenis van Beveren. Dit werk is heel intensief. Hij komt daar schrijnende toestanden tegen. “Kwetsbare en kansarme mensen met een verhaal van mislukkingen die hen alsmaar dieper en dieper duwden. Of mannen en vrouwen die in hun land van herkomst alles achterlieten om hier bij ons hun geluk te beproeven. Van zij die mislukken, stranden er uiteindelijk ook in de Begijnenstraat.” laat hij optekenen. Voor Fred Sels is een mens veel meer dan wat hij op zijn laagste punt is.
Hoe beleef je vandaag je geloof?
Op de vraag hoe hij in deze tijden zijn geloof beleefde, antwoordde Fred Sels eens: “De Kerk was te groot en daardoor te bazig. Misschien is het beter een kleinere groep van gelovigen te hebben. Maar dan wel een krachtdadige groep. Geloven is niet vanzelfsprekend. Het is niet te bewijzen. De scheidingslijn tussen geloven en niet geloven loopt door de mens zelf. Zelf wordt ik contemplatiever. Dat wil zeggen dat ik leer leven met onmacht, dat ik meer verinnerlijk, dat ik meer bezin.”
Het Vier-Selsbos De thema’s die het engagement van Fred Sels voedde, waren vrede, gerechtigheid en natuur. Ze vielen samen in zijn project het ‘Vier-Selsbos’. Jaren terug heeft Fred Sels een stuk familiegrond van 5 hectare in Viersel verbouwd tot een bos. De hele grond werd in 1993 vol geplant met eik, es, beuk en meer naar de randen toe sleedoorn en els. Het Vier-Selsbos is ondertussen erkend als officieel bos. Een kleine schuur heeft hij getransformeerd naar een huisje waar groepen kunnen komen om te bezinnen of te vergaderen. Fred Sels gaf het huisje de naam ‘Solentiname’, naar het eiland waarop priester-dichter en aanhanger van de bevrijdingstheologie Ernesto Cardenal met boeren een christelijke gemeenschap had opgericht. |
Uitvaart
De uitvaartplechtigheid van Fred Sels heeft plaats op zaterdag 8 januari. Omwille van de coronamaatregelen zal dit in intieme kring gebeuren. De plechtigheid kan wel worden gevolgd op www.uitvaartfilm.be/fredsels
Een mooie schets van een mooie mens; goed gedaan Wilfried!