Uit de nieuwskeuken van Seven: bijzondere tijden
Beste lezers,
Terwijl ik nip aan een eerste tas koffie zoek ik in gedachten de resetknop van mijn leven. Het lijkt of ik de laatste weken een gratis rit krijg op een rollercoaster van emoties. Akkoord, we leven in bijzondere tijden. Maar toch, het lijkt erop dat we worden getest: op nieuw gedrag, op bewuster, op thuiswerken, op maat houden, op samenhorigheid. De grenzen aan globalisering en vrijheid worden nu genadeloos blootgelegd.
Maar over een dikke maand zullen we een nieuw jaar starten met frisse- nog nieuwere – voornemens (die overigens al erg lang geleden leken), zoeken we het misschien ver weg, leuke zonnige tripjes om de winter door te komen. Om ver weg, in den vreemde, tijdens een retraite op zoek te gaan naar onszelf wellicht?
De wereld kwam tot stilstand en wij kwamen bedrogen uit.
Maar onderschatting komt steeds voor besef.
Covid-19 was als een onaangekondigde sluipmoordenaar. De wereld legt aan iedereen een gedwongen adempauze op. Covid-19 houdt geen rekening met landgrenzen, laat staan met onderschatting. We krijgen de volle laag.
Ons zorgstelsel piept en kraakt, de angst regeert. En we weten ons geen raad.
Het raakt iedereen van ons, van jong tot oud, arm, rijk, links, rechts en alles ertussenin.
Het hele Belgische bedrijfsleven schudt op haar grondvesten. Van horeca-ondernemer tot vastgoedmagnaat. Van manager tot reisagent. We zijn toe aan een oefening in nederigheid. Golf vier maar laat ons (ooit) een post-coronatijdperk ingaan van samenhorigheid en samenwerking op de andere grote uitdagingen waar we als wereld voor staan. Het wordt voor ons uiteindelijk een grote oefening in nederigheid. In kiezen voor wat echt belangrijk is, in bewuster, beter, groener, verantwoorder. Kortom, in veel weglaten. Ik voel een stresstest in ons gedrag.
De verspreiding van Covid-19 heeft de dagelijkse gewoonten over de hele wereld opgeschud.
Resetknop.
Kunnen we deze pandemie gebruiken om iets goeds te doen en de dagelijkse gewoonten te resetten om duurzamer te zijn? We zijn tot veel in staat, zo blijkt. Ik verwacht er eerlijk gezegd veel van.
Wij mensen zullen nieuwe manieren vinden om ermee om te gaan. Hou vol, maak er iets van, en wees lief voor elkaar. En de natuur.
Graag tot meer lees volgende week.
Groeten, Seven.
Recente reacties