Tekort aan betaalbare woningen in Antwerpen

“Antwerpen was vroeger een veilige haven voor schoolverlaters en opstartende gezinnen. Door de stijgende gemiddelde huurprijzen voor appartementen gaat dit nu enkel nog op voor de happy few.”

Aan het woord is de vroegere districtsschepen voor Deurne en huidig gemeenteraadslid Karen Maes (Groen). Zij is bekommerd voor de woongelegenheid van jonge mensen of mensen met een bescheiden inkomen. Maes: “Stijgende prijzen voor koopwoningen of een gemiddelde huurprijs van 900 euro zorgen ervoor dat enkel mensen die deze hoge bedragen op tafel kunnen leggen, hun intrek nemen in onze mooie stad. Al de rest moet noodgedwongen wegtrekken.” Maar het is nog erger. Karen Maes: “Er zijn ook mensen die niet in de mogelijkheid zijn om weg te trekken. Doordat de wachtlijsten voor een sociale woning ellenlang zijn, worden zij overgeleverd aan de donkere kant van de huurmarkt, die gekenmerkt is door huisjesmelkerij en verouderde en niet onderhouden woningen, vaak ook slecht geïsoleerde en vochtige huizen, en noem maar op.”

Stad kan maatregelen uitwerken

Volgens raadslid Maes kan de stad een belangrijke rol spelen opdat ook minder kapitaalkrachtige bewoners in de stad kunnen blijven wonen. Maes: “Er zijn maatregelen op Vlaams niveau maar het stadsbestuur laat het echter afweten om die te stimuleren. Antwerpen kan een beleid uitwerken dat complementair is aan de Vlaamse regelgeving, De stad zou bijvoorbeeld extra acties kunnen uitwerken zodat de huurpremie en de huursubsidie tot bij deze mensen raken. Maar ze doet dit veel te weinig. Momenteel worden deze mogelijkheden voorgesteld via een brief en de woonkantoren. Maar niet iedereen leest vlot een brief en de woonkantoren zijn nog amper te bereiken. Ook de plannen rond ‘bescheiden wonen’ (nvdr. waarbij woningen en kavels van bescheiden omvang en dus betaalbaar zijn) zijn nog niet concreet uitgewerkt.”

Voorbeelden ten over

Karen Maes verwijst naar de stad Gent waar ze strenger gaan optreden tegen huisjesmelkerij en waar ze leegstaande woningen na twee jaar in sociaal beheer zullen geven. Ze verwijst ook naar de stad Brussel waar een commissie komt die de te hoge huurprijzen zal monitoren en waar burgers klacht kunnen indienen. En tenslotte verwijst ze eveneens naar de stad Leuven waar een grote sensibiliseringsactie op poten wordt gezet voor solidair wonen. De groene politica besluit: “Als bestuurder moet je sturen en richting geven: niet blijven rekenen op bestaande acties en onderzoek, maar wel dringend een tandje bijzetten.”