Hula danseressen in Deurne

Twintig jaar geleden vestigde ik mij, na omzwervingen in de  wijde wereld, op de plek waar het ooit voor mij begon, in Deurne.

Ik hernam een leven zoals ik dat voorheen gewend was en ging onder meer om brood bij de bakker die twee straten verder was. Onderweg kwam ik voorbij een huis waar op de vensterbank dansende hulameisjes stonden, aangedreven op zonne-energie. Kleine plastic hebbedingetjes van hooguit 10 cm hoog. En steeds weer als ik passeerde, stonden ze daar vol overgave te dansen. Jaar-in, jaar-uit,… dat bleef maar gaan. Enkel jaren geleden was er plots eentje die het opgaf. Nu is er ook al een tweede die het voor bekeken houdt. Maar de anderen blijven van jetje geven.

Soms, heel soms, en enkel op zondagochtend als de zon schijnt, hoor je als je er voorbij wandelt ver weg zanger Warren Zevon zingen: “Ha’ina ‘ia mai ana ka puana, Ha’ina ‘ia mai ana ka puana, …”

#20 jaren=7305dagen #huladanseressenopzonne-energie #zondagochtendpistolés #DeesiswelDeurne.