Jonge vrouw wordt persoon van het jaar in Deurne

In de loop van het voorbije jaar heeft Gazet van Deurne tal van mensen ontmoet. Mannen en vrouwen die ieder op hun eigen manier aan de weg timmeren. Eigenlijk verdienen ze allen om in de bloemetjes te worden gezet. Omdat de lijst te lang zou worden, verkiezen we een persoon van het jaar: Nina Aerts, illustrator van beroep. Zij is een echte stadsmus en woont al negen jaar in Deurne. Wat Nina bijzonder maakt, is haar strijd voor de lindeboom in de buurt Expo.

Bij afbraak van uitgeleefde woonblokken in Deurne Expo zag Nina plots een lindeboom verschijnen. Een kanjer die geschat werd op 90 tot 100 jaar. Toen bleek dat de boom moest wijken voor nieuwbouw, aarzelde de jonge vrouw geen moment en startte met een petitie waarin ze het stadsbestuur vroeg om de linde te redden. Ruim 4400 handtekeningen verzamelde zij. De verantwoordelijke schepen betreurde het verlies van de boom, maar was niet bereid om de plannen aan te passen. Dat liet Nina Aerts niet over haar heengaan, ze nam een advocaat in de arm en stelde de stad in gebreke. Helaas is de lindeboom toch geveld. Gazet van Deurne bewondert echter de gedrevenheid van de actievoerder voor een bovendien erg belangrijke zaak: ons milieu.

GvD: Vanwaar jouw inzet?

Nina Aerts: “Ik woon graag in de stad maar ik hou eveneens enorm van de natuur en maak me dus veel zorgen over hoe het op dat vlak de slechte kant opgaat. Ik zou ik in de stad ook graag wat meer groen zien. Meer natuur maakt een stad levensvatbaar en doet de mensen deugd. Op bomen en struiken kijken is aangenamer dan enkel op beton moeten staren. Ik heb het geluk dat we een tuin hebben, maar het ontbreekt hier nog aan groene ruimte en bomen in de straten en op de pleinen. Vandaar ook mijn petitie voor de lindeboom. Er is al zo weinig groen, dan moet je zeker bewaren en beschermen wat we wel nog hebben. Nieuw aangeplante bomen lopen tegenwoordig zoveel risico om de droge, hete zomers niet te overleven. Zo’n gigantische oude sterke boom vervang je niet zomaar. Bovendien keek ik vanuit mijn woonkamer elke dag pal op de linde, ik werd met de neus op de feiten gedrukt. Vandaar dat ik in actie ben geschoten”

GvD: Je startte een petitie, maar toen je merkte dat er geen gevolg werd aan gegeven, liet je de zaak niet los. Je zette er je tanden in.

Nina Aerts: “Toen ik de petitie startte, had ik niet verwacht dat zoveel mensen zouden tekenen. Ik voelde mij dan ook verplicht om voor al wie de moeite hadden gedaan om te ondertekenen, verder te proberen de boom te redden. Ik zou het mezelf ook kwalijk hebben genomen als ik niet alles uit de kast had gehaald om te kap proberen tegen te houden. Er was juridisch gezien een kans: de kapvergunning was in principe vervallen, want de tweede fase van het bouwproject was te laat begonnen. Helaas verliep de communicatie tussen de stad en de advocaat heel moeizaam en was het moeilijk om met terugwerkende kracht aan te tonen dat fase twee in maart nog niet was gestart. Zo is de linde uiteindelijk toch gerooid. Een doodzonde! Ik hoop wel dat mijn petitie en de commotie eromheen de verantwoordelijken wakker schudt. Dat het beleid vanaf nu twee keer gaat nadenken voor het een monumentale boom laat verdwijnen.”

GvD: Op 13 november werd de lindeboom geveld. Hoe kijk je nu terug op jouw strijd?

Nina Aerts: “Als je zegt begaan te zijn met de natuur en het klimaat, heb je toch de verantwoordelijkheid om in je eigen omgeving het groen dat nog rest te beschermen. Ik ben zeker niet perfect milieubewust bezig, maar doe mijn best. Ik heb hieruit geleerd dat het altijd de moeite loont om in actie te schieten als je vindt dat er iets aan het gebeuren is dat niet kan. Dat is beter dan zitten klagen en niets doen, zelfs al slaag je niet in je opzet. Ik heb dan ook absoluut geen spijt van de tijd en energie die ik hierin heb gestoken. Misschien zijn er wel mensen hierdoor geïnspireerd geraakt om eenzelfde strijd te voeren, die ze misschien wel winnen? Je weet maar nooit. Hoe meer mensen zich bewust worden van het belang van de natuur en bomen, hoe beter.”

Foto: Nina Aerts en de lindeboom voor hij werd omgelegd.