Hoe de oorlog mijn eigen familie trof

In september vierde Antwerpen de 75^ste herdenking van de bevrijding van Antwerpen. Maar de oorlog was nog niet afgelopen en zou nog ruim 9 maanden verder woeden. Het bevrijde Antwerpen zou nog een stevige portie oorlogsleed over zich heen krijgen.

Op de dag af 75 jaar geleden kwam mijn oom Marcel Defillet, de broer van mijn vader Maurits, van zijn werk in Brussel naar huis. Het was zijn verjaardag en hij wilde zo snel mogelijk bij zijn vrouw Florence Rauwvoet zijn die zwanger was van hun eerste kindje. Het pas gehuwde paar woonde op de hoek van de Kroonstraat en de Oedenkovenstraat, boven het café van de ouders van Florence. De oorlog was gedaan en de toekomst lachte hen toe. Om zijn verjaardag te vieren zouden ze samen naar de cinema gaan. In de trein hoorde hij echter van andere reizigers dat er een vliegende bom was gevallen op Borgerhout. Dat gaf Marcel een onprettig gevoelen en vanuit het Centraal Station probeerde hij zijn vrouw op te bellen. Omdat hij geen gehoor kreeg en zijn onrust toenam, liep hij naar het ouderlijk huis in de Van Schoonhovenstraat. De deur werd opengedaan door Maurits die onder het stof zat van een hele dag puinruimen. Zonder dat er een woord werd gezegd wist Marcel dat hij zijn vrouw en hun ongeboren kindje niet meer zou terugzien…

Moorddadige wapens

Terwijl het Duitse leger zich na de bevrijding van België terugtrok, werkten wetenschappers in allerijl aan een nieuw wapen: de ‘vliegende bommen’ of ‘V-bommen’ (met de V van Vergeltungswaffen). De V1 was een ± 8 meter lang onbemand vliegtuig. De V2 was een ± 14 meter lange raket. Een verschil tussen beide bommen was dat de V1 een typische zoemende en sputterende geluid maakte. Als dat geluid plots stopte, sloeg de bom in. Iedereen zocht dan onmiddellijk dekking. De krachtigere V2 was een stille bom. De Antwerpse haven die dan in handen van de Geallieerden was, was een doelwit voor de Duitser agressor. In al die maanden leefden de stadsbewoners in angst. Vele families zonden hun kinderen naar het platteland omdat daar minder bommen vielen. De tol voor de sinjoren was zwaar, in totaal vielen 857 V-bommen op Antwerpen met 4.500 doden, 7.000 gewonden en 50.000 vernielde en beschadigde woningen.

Foto boven: Florence Rauwvoet en Marcel Defillet op hun huwelijksdag

Twee foto’s onder: Puinruimen na de inslag van een vliegende bom in de Kroonstraat (uit het boekje: ‘Antwerpen onder V1 + V2’)

Foto helemaal onder: De Reuskensstoet in de Kroonstraat in 1947. Bovenaan de plek waar het huis van Florence stond. © Albert Tilkin