Korstmossen rukken op

Volgens Juul Slembrouck, voorvechter van de natuur in Deurne, is er hoop voor het milieu.

Juul Slembrouck, bryoloog of mosdeskundige en lid van de Studiegroep domein Boekenberg, vond per toeval korstmossen. En dat is een hoopvolle vondst. Slembrouck: “Op de hoek van de Unitaslaan en de Drakenhoflaan staat een ‘vers-brood-automaat’  en een autogarage, afgemaakt door een muurtje van witgeschilderde betonplaten. Ik merkte op die platen veel kronkelende lijnen, dan weer smal, dan weer breed uitwaaiend. Uit nieuwsgierigheid bekeek ik die met mijn loep en stelde tot mijn verbazing vast dat het om kostmossen ging.“ (Nvdr. Korstmossen zijn geen mossen maar wel een samengaan van schimmel en alg.)

De groenkenner haalde er een kennis bij, lichenoloog (of kostmosdeskundige) Carl Hellemans. Slembrouck: “Hij determineerde niet minder dan vier soorten korstmossen.  Onder meer de soort  die  bij ons als lichtgrijze vlekken op ouder wordende voetpaden voorkomt: de ‘muurschotelkorst’, met zijn zondagse naam ‘Lecanora muralis’.” Nu zijn korstmossen en mossen planten die alleen voorkomen, daar waar de lucht op zijn minst redelijk goed is. Wat Slembrouck doet besluiten: “Zo’n tien jaar geleden bevonden wij ons nog in ‘woestijnen wat korstmossen betreft’. Wij gaan er dus op vooruit.”

Foto: Juul Slembrouck voor het muurtje met de korstmossen