Kamperen wegens een tekort aan plaatsen in het buitengewoon onderwijs

Voor de schoolpoort van basisschool De Leerexpert trotseerden ouders de koude nacht om hun kind in te schrijven. De Leerexpert biedt buitengewoon onderwijs aan. Maar de plaatsen zijn beperkt.

“Een schande dat ouders van kinderen met een beperking door het gebrek aan plaatsen aan de schoolpoort moeten kamperen. Ouders die al dikwijls genoeg moeten ervaren dat onze maatschappij niet op hen is gericht.” Aan het woord is Steven De Winter. Hij wachtte sinds zondagochtend afwisselend met zijn vrouw aan basisschool De Leerexpert voor buitengewoon onderwijs om zijn kind in te schrijven. Ook Gerlinde Kooyman en Sary Othman deden hetzelfde voor hun zoontje. Kooyman doet het relaas van hun kind: “Enkele jaren geleden werd bij mijn zoontje de dubbele diagnose ADHD en ASS gesteld. Hij zat toen in het eerste leerjaar. Naar het buitengewoon onderwijs overschakelen, was zeker nog niet nodig, vertelde men ons toen, want er was het M-decreet. Dat zou ervoor zorgen dat mijn zoontje mee kon in het gewone onderwijs.”

“In het tweede leerjaar werd de situatie moeilijker. Dit schooljaar liep de situatie helemaal uit de hand. Mijn zoontje raakte overprikkeld en kon niet volgen in de klas. Van in het begin van het schooljaar werd aan de alarmbel getrokken en zaten we samen met het zorgteam, de leerkracht, het CLB,…. Om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat mijn zoontje toch beter overschakelt naar het buitengewoon onderwijs type 9. Helaas was daar geen plaats. Sinds een maand gaat mijn zoontje nog maar halve dagen naar school. Hij heeft inmiddels een fikse leerachterstand opgelopen en zijn zelfvertrouwen is weg.” Kooyman besluit: “Het M-decreet is het verhaal van de gemiste kans.”

Een mening die wordt gedeeld door Mieke Mouton: “Het M-decreet was gewoon een besparingsmaatregel om minder leerlingen te hebben in het buitengewoon onderwijs. Maar het gewoon onderwijs heeft niets in de plaats gekregen. Veel scholen en leerkrachten weten gewoon niet wat aangevangen met de vele ‘zorgenkinderen’ in de groep. Overvolle klassen, lange procedures om extra hulp in te schakelen, leerkrachten met weinig kennis en expertise, een beleid dat niet is afgestemd op kinderen met bijzondere noden, …” En onderwijzeres Marie-Anne Callens voegt er aan toe: “Wij leerkrachten in het ‘gewone’ onderwijs zijn helemaal niet voorbereid op het werken met deze kinderen met speciale noden.”

Dus restte de ouders van kinderen die geen plaats vinden in het reguliere onderwijs niets anders meer dan te kamperen voor een schaarse plaats in het buitengewoon onderwijs.